Abraxas
Текст песни Pokuszenie

Jest w Twoich oczach chlod,
Jad, ktory ssie moj glod.
Wbij swoje zeby jak,
Waz - pokuszenia smak.

Pozwol mi byc
Jedna chwila,
Wierszem poezji i snem.
Caluj mnie tak,
Abym nigdy nie bal sie smierci i lez.
Podaj mi dlon, bym pamietal
Palce drapiace do krwi.
Kolysz mnie znow biodrami,
Tancz, poki starczy mi sil
Kochaj mnie tak by motyle,
Zadza przeszyly Twoj brzuch.
Otruj mnie znow migdalami,
Zapamietaj, zapamietaj moj bol.
Otruj mnie znow

Ukrzyzowane wspomnienia nie pozwola zapomniec.
Nawet wowczas, gdy odkryje wszystkie sciezki Twojej filozofii
I przeslucham calego Bacha,
Nietykalna stanie sie tylko cisza miedzy nami.

Rzucam do Twych stop
Moje zycie, ktore jest
Herezja, opetaniem, kosciolem duszy mej.
Za dotyk Twoich ust, sprzedam kazdy dzien
I umrzec na Twym brzuchu tylko chce.
Teraz juz wiem, nadejdzie swit,
A aksamit Twego ciala umknie mi.
Pozwol mi byc istnieniem swym.

Pozwol mi znow czytac z Twych ust,
Byc kazdym twoim snem.
Kolysz mnie czule w rytm naszych serc,
Tancz, gdy za oknem deszcz.

Na pokuszenie prowadz mnie wiec,
Odkryj swe ramiona, bym poddal sie.

Caluj mnie wiec, bym nigdy juz
Nie musial lekac sie.
Gdy slonce zgasnie,
Odnajde Cie gdzies.
Na pokuszenie prowadz mnie wiec,
Odkryj swe ramiona, bym poddal sie.