Abraxas
Текст песни Tarot

Jest taka biel, jest taka czern, jest taki szal, jest taka plec.
Jest taka smierc. Patrz...

Do konca bez drogi w dol, do konca na jednej z lin.
Bezpieczniej nie mowic nic, przestrzenia oplatac bol.

Reakcje, reakcje, reakcje
Chce wiedziec, co czeka mnie.
Arkana przykladam do ust, a tarot juz wie.

Panna - czystosc, Skorpion - smierc,
Lew to duch, a Wodnik swiatlo Boga.
Glupiec brnie w przepasci wir.
Bez wiary wierzy tylko w slowa.

Czasami przebijam sie przez druty, stalaktyty bedace sztyletami.
Lacze sie z nimi poprzez nerwy i czuje, jak jestem tchnieniem.

Kocham placz, kocham smiech, czuje, kocham, widze, slysze spiew,
Tutaj i teraz, i tam.

Jak dlugo mozna isc bez ryzyka, bez potkniec i prob?
Cudzolostwa z sumieniem, pelnym zadzy natchnieniem?
Ludzie-ptaki, Ludzie-ryby, Ludzie-psy.
Kazdy walczy jedynie ze swym wlasnym istnieniem.
Grzech przyszedl tu, wdarl sie w zakon, wnetrze,
Noc scalenia z dniem
Przebil mnie rozkosza mysli nagich scen,
Szalenstwem ognia, ktory wrze.
Astrologia wydarzyla sie tam, gdzie byl Bog, gdzie byl Bog

Czuje ogien i wode, czuje zycie stworzone.
Przez wymiar nadziei chce dawac i brac
W mojej ciszy zakon spi. Na habitach nie ma juz krwi.
Na oltarzach przemienia sie Syn.
Czy potrafisz zbawic mnie,
By w obliczu Stworcy gniew nie rozpalal Jego warg?

Mam w jego oczach zgode na sen,
Mam w Jego dloniach zgode na smierc
A moj proch od zarania czeka.