Eva De Roovere
Текст песни Antwerpen

Hier aan de boerentoren spraken wij vaak af
Hier en nu zoek ik de sporen van je zorgeloze lach
Ik was achttien en drie jaar ouder
Dat leek toen heel erg veel
Ik onderdrukte wat ik voelde voor jou
Ik dacht: er is nog tijd

Ik was achttien en ik wilde scoren
Niemand die me dat beletten zou
Ik was verblind door ambitie, betoverd
Ik wist niet dat ik je verliezen zou

Hier meer dan ooit tevoren
Hier op deze plek, hier en nu
Loop ik verloren, weet ik soms niet eens wie ik ben
Bij onze – lieve – vrouw, op deze koude dag
Hier en nu, kwart over vijf, kan ik niet
Verder zonder jou