Frank Boeijen
Текст песни De Gedachte

Je speelt met de gedachte
Maar doet het toch maar niet
Je haalt opgelucht adem
Als je het morgenlicht ziet

Solitude

Je praat met je handen
(Je gaat op je instinct af)
Je laat je zelden gaan
(Dat heb je altijd al gedaan)
Je verandert van mening
(Je neemt jezelf in vertrouwen)
Maar soms ook wel te laat

Solitude

Je bracht me naar huis
Ik wist niet meer waar dat was
Zolang geleden dat ik daar kwam
Bijna vergeten welke straat
Bijna vergeten hoe dat gaat

Je zoekt de weg
Naar het hart van de zaak
Je vraagt de tijd
Wat langzamer te gaan

Je speelt met de gedachte
Maar doet het toch maar niet
Je haalt opgelucht adem
Als je het morgenlicht ziet