Jan Puimege
Текст песни Karrousel

Karrousel by Jan Puimege
Karrousel by Jan Puimege
Op de karrousel van 't leven danst m'n houten paard
Maar 't blijft steeds zweven net achter de staart van 't paard voor hem.

Op de school was hij de eerste en de tweede was ik
Het was voor alle vakken hetzelfde Nederlands of gymnastiek
En de leraar die zei het ligt aan jezelf
Maar 'k wist wel beter 't was die jongen van nummer elf

Want op de karrousel van 't leven danst m'n houten paard
Maar 't blijft steeds zweven net achter de staart van 't paard voor hem.

En ik kende een meisje Leentje wat een naam
'k was dolverliefd maar ze liet me staan
en m'n vrienden die zeiden het ligt aan jezelf
maar 'k wist wel beter 't was die jongen van nummer elf

Want op de karrousel van 't leven danst m'n houten paard

En 't blijft steeds zweven net achter de staart van 't paard voor hem.

Studies afgelopen en ik zocht een baan
maar na drie weken kon ik al gaan
en m'n baas die vertelde het ligt aan jezelf
maar weet je wie die baas was
't was die jongen weer van nummer elf

Want op de karrousel van 't leven danst m'n houten paard
Maar het blijft steeds zweven net achter de staart van 't paard voor hem.

Nu heeft hij een vrouw hij, heeft een baan, hij woont in de maatschappij
hij heeft een heel mooi blinkend harnas aan en ik ben vogelvrij
Ik weet echt wel het komt niet door mezelf
bedankt hoor jongen, bedankt jongen van nummer elf

Want op de karrousel van 't leven danst m'n houten paard
En 't blijft gelukkig steeds even achter de staart van 't paard voor hem.