Hannes Wader
Текст песни Kruuzfoahrt

Dorch den Stillen Ozean
kruuzt ne witte Yacht.
Ricke Pinkels hebbn den Kahn
for't Vergnegen pacht.
Huut is't schon, 'ne lichte Bries
plankelt mit de See,
un de Bordkapell speelt lies
»Heimatland, ade«.

Up den Stillen Ozean
kruuzt sich grote Welt.
Kummt nich up en Pinkel an,
wat dar tellt is Geld!

Up dat Promenadendeck
doost man in de Sunn,
pliert mal over't Book hinweg
na de annern hen.
Junge Damen wiesen frie,
wat't to wiesen gifft.
Twete Jugend is darbi,
Vorfront tweemal lift.

Up den Stillen Ozean ...

Herrn mit wabbelige Huut
liegen up de Luur,
sund noch mal upT Grabbeln ut
as Verjungungskur.
Smucke Stewards stellen stief
Longdrinks up den Disch,
dinken wull: »Nich ring, dat Wief,
wenn ok nich ganz frisch.«

Up den Stillen Ozean ...

Un de riepen Damen harrn
geern bito studeert,
wat so'n Steward sunst noch kann,
wenn he nich serveert.
Wat se truchhollt, is nich Schaam,
de sund se nich wennt,
aver hier gellt blots as Daam,
wer mit Geldluut pennt.

Up den Stillen Ozean ...

Darum prasenteren se
sik as Waar up't Deck.
Con de Titt bis an dat Knee
kost en Blankoscheck.
Up den Stillen Ozean
kruuzt sik grote Welt.
Kummt nich op en Pinkel an,
wat dar tellt is Geld!

Up den Stillen Ozean ...